டில்லி - பயணானுபவங்கள்

விலாவரியா ஒண்ணும் விவரிக்க போறதில்லை. அதனாலா தைரியமா படிங்க.

காலேஜ்ல Industrial Visitனு (I.V) ஒரு விஷயம் இல்லன்னா, ரொம்பவே மொக்கையா இருக்கும். ஊர் சுத்த அது ஒரு சாக்கு. சாதரணமாவே நண்பர்களோட சுற்றுவேன்னாலும், I.Vனு சொல்லிட்டு போறது கொஞ்சம் எக்ஸ்ட்ரா த்ரில். போறதுக்கு முன்னாடி பலப் பிரச்சனைகள். நான் வரலை, நீ வரலை. நீ போகாதே. டிக்கெட் கிடைக்காது. டில்லில பனி, சிம்லால சனி, இப்படி எச்சகச்ச தடைகள் இருந்தாலும், ஒரு வழியா, 21 பேரோட கிளம்பினோம். போகும்போது RAC. அதனால, TTRஅ கரெக்ட் பண்ணி (ஏதொ பாத்து செஞ்சீங்கனா......), அல்மோஸ்ட் எல்லாருக்கும் பெர்த் ஏற்பாடு பண்ணிட்டு. ரெண்டு தியாகிகள் மட்டும் ஒரே பெர்த்ல அட்ஜஸ்ட் பண்ணிகிட்டோம்.            

மதுரா கிருஷ்ணர் கோவில் இல்லாம, வழக்கம் போல, எல்லாரும் சுற்றி பார்க்கும் இடங்களான, தாஜ் மஹால், பிர்லா கோயில், குதுப்மினார், அக்ஷர்தாம் கோவில் (உள்ள பெரிய imax கீது),  இந்தியா கேட் (எகிறி குதிக்க முடில), கொஞ்சம் பொறுப்புணர்ச்சியோட ஜீ டிவி, அப்பறம் சிம்லா (யப்பா இன்னா குளுரு. டாப் டு பாட்டம் ப்ரீஸ்) அங்க ரெண்டு மலை உச்சி, பொறவு மறுபடியும் டில்லி வந்து ஷாப்பிங்க்னு நான் ஸ்டாப் பயணம். சிம்லா குளிர் எனக்கு ரொம்ப புதுசு. வந்த எல்லாரும், ஷூ, கைலயும் கால்லயும் ஸாக்ஸ், ரெண்டு ஜெர்கின், ஸ்வெட்டர்னு ரெடியா வந்திருந்தாங்க. நான் மட்டும் கேவலமா ஒரே ஒரு ஜெர்கினோட, ஜெர்க்கு விட்டுகிட்டிருந்தேன். ஸ்வெட்டர், ஷூ, ஸாக்ஸ் எதுவுமே இல்லாம.

இருந்தாலும், அசராம, ரெண்டு மலை உச்சியும் (குதிரை பயணம்) தொட்டுட்டுதான் இறங்கினேன். ட்ரிப் முழுக்க மூணு வேளையும் சப்பாத்தி. தொட்டுக்க, பனீர் கலந்த ஏதாவது இரு டிஷ். சோறு இருந்தாலும் ஒரு பருக்கை உள்ள போகலை. அவங்க ஊர் ஹோட்டல் எங்கயுமே நம்ம ஊர் சாப்பாடு நல்லா இல்லை. விலையும் ஜாஸ்தி. டில்லி அவ்வளவு குளிர் இல்லை. நம்ம ஊர் பொண்ணுங்களை, அங்க இருக்குற பசங்க, முழுங்கரா மாதிரியே பாக்கறானுங்க. சில தைரியசாலிகள் வந்து இடிக்கவும் செய்யறாங்க.

இதுல முக்கியமான விஷயம் இன்னானா, எனக்கு டில்லி சுத்தமா புடிக்கலை. ஊரு முழுக்கவே, ஏதொ எல்லாரும் வேற வழி இல்லாம இருக்கறா மாதிரி, சூன்யமா இருக்கு. எல்லாரோட பார்வைலயும் ஒரு விரோதம் இருக்கு. கட்டாயத் தாலி கட்டினா மாதிரியே அலையறாங்க. ஒருத்தருக்கும், எனக்கு தெரிஞ்ச அளவு கூட இங்க்லீஷ் தெர்ல. எல்லாரும் இந்திலயே குளிக்கறாங்க (mein hindi 'bath' kartheen hoon). பொண்ணுங்க, மைதா மாவுல புடிச்சு வெச்சா மாதிரி இருக்காங்க. சரியா சைட் அடிக்க கூட முடியலை. நல்ல டிராபிக். பொண்ணுங்க ஷாப்பிங் பண்ண எக்கச்சக்கமா கொட்டிகிடக்கு. பசங்களுக்கு ரொம்பவே கொஞ்சம் தான். பைய தூக்கிட்டு, பின்னாடியே போக வேண்டியதுதான்.

மத்தபடி பெருசா நான் ஒண்ணும் கவனிக்கலை. ரயில் பயணத்துல பெரிய தொல்லை ஒண்ணு இருக்கு. திருநங்கைகள் கும்பலா வந்து, பசங்கள மிரட்டி காசு புடுங்கறாங்க. காசு குடுக்காதவங்களுக்கு என்ன ஆகும்னு என்னால இங்க 'ஓபனா' விவரிக்க முடியாது. போலீஸ் இருந்தும் கண்டுக்கலை. இப்படி டிரைன்ல வர (திரு)நங்கைகள் தன்னை தானே கேவலப்படுத்திகிட்டு ஏன் இப்படி மட்டமா நடந்துக்கராங்கன்னு தெரியலை. இதுக்கெல்லாமும் அரசாங்கத்தையே குற்றம் சொல்றது வேலைக்கு ஆகாது.

ஓட்டு மொத்தத்துல, என்னுடைய இந்த முதல் வட இந்திய பயணம், இனிதே நிறைவடைந்தது. பெர்சனலா எனக்கு இது மறக்க முடியாத அனுபவம். எக்கச்சக்க படங்கள் க்ளிக்கினோம். ஒரு நல்ல காமெரா இல்லாம, டில்லிய சுற்றி பாக்கறது வேஸ்ட். இதெல்லாத்தையும் விட, நிறைய விஷயங்களை புரிஞ்சிகிட்டேன், தெரிஞ்சிகிட்டேன்.  முக்கியமா ஒரு நாலு வார்த்தை கத்துக்கோங்க. "முஜே ஹிந்தி நஹி மாலூம்".. ரொம்ப வசதியா இருக்கும். இப்போதைக்கு இவ்ளோதான். வர்டா....

ஷாஜஹான் இவ்ளோ பெரிய சின்ன வீடு கட்டிருக்காரு...இது காதல் சின்னமாம். ஏன் அவரை இப்டி அசிங்கப் படுத்தறீங்க....